BANGSAHEBAT.COM - Berikut dialog khas Pak Lurah Waguyo yang membahas bahaya sampah plastik dan memberi solusi dengan gaya yang penuh makna, sederhana, dan membumi:
Lokasi: Balai Desa, di depan warga dan anak-anak yang berkumpul seusai kerja bakti.
PAK LURAH WAGUYO:
(Otot-otot wajahnya tegang tapi tetap ramah, berdiri sambil megang plastik kresek hitam)
"Wong-wong sedeso kabeh, kulo matur suwun wis gelem melu kerja bakti. Tapi ana sing kudu tak omongke. Iki… (angkat plastik) …plastik, cilik wujudé, ning ancamanné gedhé, lho."
SUTINI (ponakan, polos):
"Lha, kok bisa, Lik? Plastik ki kan mung buat bungkus jajanan…"
PAK LURAH WAGUYO:
(Berbicara sambil jalan pelan mendekati warga)
"Plastik iki ora iso lapuk. Dianggurke sewu tahun yo isih koyo ngene. Nggandhol ing kali, nyumbat saluran, mateni iwak, mateni banyu resapan. Ujung-ujungé, banjir. Terus sapa sing susah? Kito dhewe."
BU NGATINI (dari belakang sambil nyapu):
"Lha trus, piye solusiné, Pak Lurah? Wong sak ndunyo saiki podo nganggo plastik."
PAK LURAH WAGUYO:
(Senyum bijak)
"Kita ora bisa langsung ngowahi donyo, ning bisa mulai saka deso kito dhewe. Iki solusi saka aku:
Siji, bawa tas belanja kain dhewe neng pasar.
Loro, pilah sampah, plastik karo organik dipisah.
Telu, olahan plastik dadi pot, paving, utawa kerajinan.
Papate, edukasi bocah-bocah sekolah, ben ngerti bahaya plastik saka cilik."
SUTINI:
(Wajah polos bersinar)
"Berarti Sutini bisa ngajari temen-temenku gawe tas dari bungkus kopi, ya Pak Lurah?"
PAK LURAH WAGUYO:
(Senyum sumringah)
"Lha kuwi sing tak karepke! Plastik ora langsung dibuang, diubah dadi manfaat. Kudu kreatif. Ing kene, sing penting dudu mung sadar, tapi gelem tumindak."
WARGA (kompak):
“Setuju, Pak Lurah! Ayo mulai dari deso kito!”
(suara hati Pak Lurah):
"Ngurus plastik kuwi dudu perkara sepele. Nanging saka plastik, kito sinau nresnani bumi, nresnani urip, lan nresnani generasi sabanjuré."
Komentar0
Pastikan Selalu Berkomentar Yang Baik, Tidak Menyinggung Ras, Suku, Agama & Rasis